25 V 1887 - Grazio i Giuseppie, małżonkom Forgione z Pierelciny rodzi się drugi syn, któremu nazajutrz na chrzcie świętym nadają imię Francesco.
1897 - Francesco przyjmuje w swej rodzinnej parafii pierwszą komunię Świętą, dwa lata później przystępuje do sakramentu bierzmowania.
6 I 1903 - Opuszcza dom rodzinny i wstępuje do nowicjatu kapucynów w Morcone (Benevento).
22 I 1903 - Po odprawieniu rekolekcji przyjmuje kapucyński habit oraz imię zakonne brat Pio z Pietrelciny.
22 I 1904 - Wyróżniając się zdyscyplinowaniem i posłuszeństwem, po ukończeniu nowicjatu składa pierwsze śluby zakonne.
25 I 1904 - Udaje się do zakonnego seminarium w San Elia a Pianisi, by studiować filozofię, a potem do Montefusco, gdzie studiuje teologię.
27 I 1907 - Składa śluby wieczyste.
18 VII 1909 - Otrzymuje święcenia diakonatu.
10 VIII 1910 - Zostaje wyświęcony na kapłana w katedrze w Benevento.
1911 - 1916 - Ze względy na zły stan zdrowia zostaje w Pietrelcinie.
1915 - 1918 - Kilkakrotnie w czasie wojny światowej powoływany do służby wojskowej i zwalniany z uwagi na zły stan zdrowia.
28 VII 1916 - Przybywa do San Giovanni Rotondo, gdzie pełni obowiązki kierownika duchowego chłopców przygotowujących się do życia zakonnego.
20 IX 1918 - Klęcząc pod wizerunkiem Ukrzyżowanego w kościele Matki Bożej Łaskawej w San Giovanni Rotondo otrzymuje stygmaty - pięć ran Chrystusowych.
1919 - Pierwsze medyczne badania niezwykłych ran stygmatyzowanego zakonnika. Rozpoczynają się, trwające pół wieku, odwiedziny dostojników kościelnych, diennikarzy, zakonników, pobożnych pielgrzymów, ludzi niewierzących, pragnących zobaczyć i przekonać się osobiście o świętości życia Ojca Pio.
17 VI 1923 - Kongregacja Świętego Oficjum nakłada ograniczenia na kontakty Ojca Pio "ze światem", by uniknąć niezdrowego rozgłosu wokół jego osoby. Nakaz odprawiania "prywatnie" Mszy Świętej o różnych porach; nieudzielania błogosławieństwa wiernym; zakaz pokazywania stygmatów i ich całowania oraz odpisywania na jakiekolwiek listy samemu czy przez inne osoby.
26 VI 1923 - Wskutek żądań wzburzonej ludności Foggii i okolic władze zakonne postanawiają pozwolić Ojcu Pio na odprawianie Mszy Świętej w kościele.
3 I 1929 - W San Giovanni Rotondo umiera będąca w odwiedzinach u syna matka Ojca Pio, Giuseppa Forgione.
9 VI 1931 - Pismo wydane przez Święte Oficjum pozbawia zakonnika prawa do sprawowania wszystkich funkcji kapłańskich, z wyjątkiem odprawiania Mszy Świętej.
15 VII 1933 - Po licznych wizytacjach dostojników kościelnych, którzy wyjeżdżali z klasztoru San Giovanni Rotondo pod wrażeniem przepojonego modlitwą, cierpieniem i posłuszeństwem życia Ojca Pio, otrzymuje on zezwolenie na spowiadanie wiernych i odprawianie Mszy Świętej w kościele.
9 I 1940 - ojciec Pio inicjuje budowę szpitala, który sam nazwał Domem Ulgi w Cierpieniu.
1950 - Utworzenie przez Ojca Piopierwszych Grup Modlitwy, czyli pobożnych zrzeszeń wiernych modlących się wraz ze stygmatykiem z San Giovanni Rotondo w intencjach Kościoła, z Kościołem i w Kościele.
5 V 1956 - Uroczyste otwarcie nowoczesnego szpitala, o którym Ojciec Pio powiedział: "Powstało nowe dzieło, które stworzyła Boża Opatrzność, posługując się ludźmi. powstało nowe dzieło, owoc ofiar i wyrzeczeń, które przyczyni się do pomnożenia chwały Bożej i przyniesie ulgę".
1959 - Ojciec Pio zostaje uzdrowiony w sposób trudny do wyjaśnienia przez madycynę.
1966 - Coraz bardziej pogarszający się stan zdrowia sprawia, że zakonnik otrzymuje zezwolenie na odprawianie Mszy Świętej "na siedząco". W tym też roku przybywają licznie goście, by uczcić 50. rocznicę jego pobytu w San Giovanni Rotondo.
1967 - Ani podeszły wiek (Ojciec Pio ukończył 80 lat), ani cierpienia związane z ciągle otwartymi ranami na dłoniach, stopach i w boku nie stanowią dla Ojca Pio przeszkody w posługiwaniu w konfesjonale.
1968 - Stolica Apostolska uznaje Grupy Modlitwy za zrzeszenia religijne.
22 IX 1968 - Ostatnia Msza Święta odprawiona przez Ojca Pio dla przedstawicieli Grup Modlitwy zebranych w San Giovanni Rotondo z okazji 50-lecia stygmatyzacji.
23 IX 1968 - O godzinie 2:30 Ojciec Pio umiera. Miał 81 lat, 65 lat spędził w zakonie, a 50 lat nosił krwawe rany na rękach, nogach i z boku. "Jezu, Maryjo i Józefie Święty, Wam oddaje duszę i ciało moje; bądźcie ze mną w chwili konania!" - to były jego ostatnie słowa. Ojca Pio pochowano w krypcie kościoła Matki Bożej Łaskawej w San Giovanni Rotondo. Uroczysty pogrzeb noncelebrowało 24 kapłanów. Tuż przed śmiercią zaczęły się goić stygmaty, a zdjęcia zrobione po skonaniu ukazują gładką skórę w miejscach, z których przez pół wieku sączyła się krew.
18 XII 1997 - Ogłoszenie dekretu o heroiczności cnót Ojca Pio.
2 V 1999 - Beatyfikacja Ojca Pio.
16 VI 2002 - Kanonizacja Ojca Pio.
Źródło: ojciecpio.com.pl